දැන් දවස් තුනක් වෙනව.දාහක් පාටජාති පින්සල් බ්‍රෂ් අතරෙ මං තාමත් සුදු කොලයක් ඉස්සරහ තනිවෙලා.කොහොම අඳින්නද කියල හිතාගන්න බෑ.
“මේක මහ බොරු වැඩක්..“
මං හයියෙන් මේසට ගැහුව.මේසෙ උඩ තිබ්බ පාට බෝතල් සේරම එකපාර හෙල්ලිලා ගිහින් යාන්තමට විසික්වන තීන්ත බින්දු මේසෙට අලුත් රටාවක් එකතුකලා.
ආයෙත් වතාවක් මං හෙමින් සැරේ හිතන්න මේසෙට ඔලුව ගහගත්ත.පැත්තට හැරිල,ඉස්සර බලන් ඉඳල,බැරිමතැන මේසෙ උඩටත් නැග්ග.මේසෙ යට බිම හීතල කලුවරේ පැය ගානක් ඉඳගෙන කල්පනා කලා.
“මට තේරෙන්නෑ නිරුධා ඔයාව චිත්‍රෙකට ගන්න.මං හරි අසාර්ථකයි. මට හිතෙන කිසිමදෙයක් අඳින්න බැරි හීනෙකින්වත් හිතෙන්නැති දේ ඇඳෙන,ඔයත් හරියට නිකන් මේ සුදු කොලේ වගේ..
හිතන්න දේවල් ගොඩක් තියෙනව.ඔයා දිහා බලාගෙන.සැලසුම් කරන්න පුළුවන් දාහක් දේවල්,ඒත් ඒ හැමදේම ඔයා වෙනස් කරනව.හරි ලස්සනට..ඔයාට ඕනෙ විදියට.අනේ ඒ ඇයි නිරුධා..??
“පෙනෙන නොපෙනෙන දුරක ඉඳන්..නුඹ ඇවිත් හිත ළඟට හොරෙන්..
ආවාට නොකියාම ජී“....
“කියන්න නිරු...“
“මොනාද දෙසවන්..ඔයා දැන් දවස් තුනක් තිස්සෙ ඔය අඳින විකාරෙ...?“
“හික්ස් විකාරයක්ද මන්ද බබෝ මටත් හිතාගන්න බෑ“
“ඔයා මාවත් අමතක කරල දවස්ගානක් තිස්සෙ චිත්‍රෙකට ඔයතරම් මැරෙනව දැක්ක පළවෙනි වතාව දෙසවන්.ඇත්තටම මොකද්ද වෙලා තියෙන්නෙ ඔයාට.....“
“මේ චිත්‍රෙ මට හුඟක් වැදගත් නිරූ...චුට්ටක් කල් දෙන්න...“
“ඔයාට මටත් වඩා වටින දෙයක් තියෙනවද දෙසවන්....“..???
“නිරූ මේ අහන්න බබා“.....
ඔයාට කේනිති ගිය හැම වතාවෙමවගේ මම කියන කිසිම දෙයක් අහන්නෙත් නැතුව ඔයා ෆෝන් එක කට් කලා.වෙලාවෙ හැටියට ඒක ලොකු උදව්වක් නිරූ...
කොහොමද නිරූ ඔයාව මං චිත්‍රෙකට ගන්නෙ.?? ඔයාගෙ කේන්තිය,ඔයාගෙ හිනාව,ඔයාගෙ රැවිල්ල,නෝක්කාඩු බැල්ම.අනේ මන්ද මට පිස්සු වගේ නිරුධා...මං පිස්සුවෙන් වගේ ආදරේ කරන ඔයාගෙ කිසිම දෙයක් මට චිත්‍රයකට ගන්න බෑ..
මේ වැඩේ හරියන එකක් නෙමේ...මේ චිත්‍රෙ මට කවදාවත් අඳින්න බෑ නිරුධා...දන්න සේරම සෙල්ලම් දැම්මත් මට ඇඳෙන්නෙ පාට ගොඩක් එකට උලපු බලි කුරුටුවක් විතරයි...
හැබැයි ඒක ලස්සනයි.....
දවස් ගානක් තිස්සෙ කට්ට කාල අන්තිමේදි චිත්‍රයක් වෙලා තිබුනෙ මාවමයි .හැම තැනම තීන්ත නාගෙන ඉන්න මාව දැක්කම මටම හිනා යනව.ආයෙත් පාරක් මං සුදුකොලේ දිහා ටිකක්වෙලා බලන් ඉඳල ඒ චිත්‍රෙ අඳින් එක හිතින් සම්පූර්ණයෙන්ම අතෑරල කාමරේ දොරත් වහගෙන නාන්න ගියා..
හැමපාරම වගේ මාව දිරිමත් කරපු සාතන් අයියට ගොඩාක් ස්තූතී...^_^
.jpg)